Witold Roy Zalewski- śpiewak i multiinstrumentalista. gra m.in. na akordeonie, gitarze i bębnach. Laureat II nagrody na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu. Od wielu lat poznaje i wykonuje tradycyjne pieśni polskie, ukraińskie, białoruskie, rosyjskie i serbskie oraz instrumentalną muzykę ludową w szczególności z tradycji mazurkowej z polski nizinnej. Oprócz muzyki ludowej śpiewa też klasyczny swing. Przez rok uczył się klasycznej muzyki południowych Indii u prof. Leeli Omchery w New Delhi. Wraz z Katarzyną Wińską tworzy duet Daorientacja. Jest zaangażowany w realizację festiwali i wydarzeń kulturalnych takich jak: Dom Tańca Poznań, Klub Festiwalowy Tyndyrydny w Kazimierzu Dolnym, Karawana Opowieści, Tabor Lirnicki, Festiwal Ethnoport. Organizował i koordynował projekty społecznościowe. Zajmuje się także fotografią, grafiką, webdesignem, filmem i realizacją dźwięku. Współpracował m. in. z PWSFTViT w Łodzi, Szkołą Andrzeja Wajdy w Warszawie, oraz telewizją TVN. Realizuje dokumentację festiwali oraz krótkie formy filmowe. Prowadzi także wirtualne wydawnictwo muzyczne TradiRadi, które publikuje nagrania muzyki tradycyjnej. Jest producentem muzycznym płyt: "Tyndyryndy - do tańca", wielu wykonawców - nagrania z klubu Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu, oraz "Łoj dolo moja dolo" zespołu Jarzębina.
Polska muzyka tradycyjna w ujęciu Oskara Kolberga. Uznaje się za ucznia pierwszego pokolenia na nowo odkrywającego muzykę ludową - Jacka Hałasa, Remigiusza Hanaja, Janusza Prusinowskiego, Witka i Ani Brodów, Odwiedza wiejskich muzykantów przy okazji taborów, szkół tradycji oraz w ramach własnych (z Katarzyną Wińską) badań terenowych. Szczególnie związani są z okolicą Łomaz (wsie Dołhobrody, Kostomłoty, Hołowno) oraz Roztoczem (pieśni z repertuaru Stanisława Fijałkowskiego, muzka zamojszczyzny). Inspiracji szuka także w muzyce tradycyjnych innych regionów i kultur. Stara się obserwować charakter muzyki i sposób jej wykorzystania, interpretacji, zagrania bardziej niż sam repertuar. Interesuje go także tradycja dziadów wędrownych i sytuacja bliskiego spotkania ze słuchaczem oraz pieśni domowe i ballady. Ostatnio układa własne melodie do pieśni dziadowskich wydawanych na drukach ulotnych w latach 20-tych i 30-tych.